Umut

-Yarın bu zamanlar kim kimbilir ne yapıyor  olacağız,dedi, pencere kenarındaki  böbrek hastası amca,diğer hastaya.

-Ben amaliyatta  can çekişiyor olacağım,sen de  her zamanki gibi oğlunun yolunu gözlüyor olacaksın,dedi,amca,beyninde tümör vardı,üçüncü kez amaliyat olacaktı.

-Oğlum yine gelmeyecek tabi, bana ayıracak boş  vakti yok.

-Ama bana ecel gelebilir,dedi,yaşlı amca gözlerini soldan sağa yuvarlayarak.

-Ağzından yel alsın,beraber geldik beraber çıkacağız buradan artık biz dost olduk.

-Yarın,dedi ve sustu...

-Evet,yarın...

-Şöyle çoluk çocuğu toplayıp  pikniğe gitsek,mis gibi hava,buz gibi sular,herşeyden  uzaklaşsak...

Umut,en sinsi düşman en kansız işkencedir ve her koşulda vardır.