Unutmak

(Gerçek hayattan alıntı)

Bir anda unuttum her şeyi adımı, annemi, babamı, sevgilimi ve ne olduğumu unuttum. Öyle bir duygu ki varsın ama hatırlamıyorsun kımseyi; ne söyleseler
inanıcakmıyım yoksa duygularımla mı hareket ediceğim bilmiyorum. Anılarım her an beynimde canlanıyor ama bir yapboz gibi sonu başı olmayan hiç bitmiyecek
bir yapboz gibi parçaları ne kadar bir birine yaklaştırsam o kadar artıyordu sızılarım canım acıyordu... bilemiyor bir çıkar yol göremiyordum, tamamen karar
vermiştim sözlerle değil duygularımla hareket ediceğim neden böyle yaptığımı bilmiyordum ama içimden bir ses duygularını dinle diyordu, her şeyi hatırlamaya
çalışırken birine olan sevgimi buldum onu çok seviyormuşum gördüğümde de farkına vardım ama bir başkası ile beraberdi evliydi anlayamadım bu kadar çok
seviyordum onu ama neden başkasıyla beraberdi sızılarım arttı canım yok acıdı... inanılmaz bir duygu ile geri döndüm yıkıldım mı yoksa hatırlamak mı
kötüydü veya böyle mi kalmalıydım hep kafam çok karışmıştı ama bir düşündüm hayat devam ediyordu onu her ne kadar çok sevsemde gitmişti daha yapılabilicek
hiçbir şey yoktu. Devam ettim hafızamı yenilemeye bu sefer canım çok yansada her şeyi bulucaktım... kendımı tanımya başladım adımın ne olduğunu
annemin babanım ismini öğrendim meğer yanımdalarmış ama ben tanımıyormuşum kim bilir canım annem canım babam beni böyle gördüklerinde ne kadar üzülmüşlerdir.
hatırlamanın iyi ve kötü yanları vardı bunu çok iyi anlamıştım ben kötülükler içersinde bile iyilikleri bulmaya ciddi derecede karar vermiştim.
işimi hatırladım, arkadaşlarımın bazılarını hatırlardım, gülüceksiniz ama borçlarımı sağolsun borç sahiplerinden hatırladım eksik olmasınlar yürekleri sağ
olsun iyiki hatırlattılar iyiki varlar. hayatım nasıl geçiyormuşda ben buna hiç bir neşe katamıyormuşsum bilemiyorum ama bildiğim hayatın her saniyesinden
ayrı bir haz almak lazım her güne ayrı bir anlam katarak... şiirkolikte bile şiir yazdığımı bir arkadaştan öğrendim benim için ne kadar değerli olduğunu
bile hatırlamadığım bir arkdaştan, zamanla her şeyi hatırlıyacağım biliyorum iyisiyle kötüsüyle hayat benim. şimdi tam olarak her şeyi hatırlayamıyorum
ama anımsadığım her şeyin üstüne gidiyorum sızılarım artıp canım çok yansada, unutmayalım karanlık aydınlığın gölgesidir ben gölgede kalmak istemiyorum
aydınlık varken neden karanlıklarla boğuşayım ki !!! Hayat devam ediyor her şeye rağmem çok farklı duygular ve farklı kişilerle tanışarak devam ediyor..
Yaradan Yüce Rabbimizin Bütün insanlara sevgi dolu bir yürek vermesi dileğiyle...


Saygılar...