Yalancının Mumu

benim daha önceki öykülerimi okuduysanız, adliyede çalışıyor
dum emekli oldum.
bir gün zeytinburnu adliyesinde çalıştığım zamanlardı. 65
yaşında ki hakim beyle duruşma yaptığımız esnada duruşma
salonunda tutuklu ve avukatı vardı.avukat beyde yaşlı idi
dosyaya konulmak üzere verdiği dilekçeyi hakim bey okudu ve
avukat beye hitaben :

-hakim : siz müvekkiliniz için tahliye talebinde bulunu
yorsunuz ama nüfus kaydı gelmemiş...

-avukat : aaa olurmu efendim ben geçen gün bizzat kendi
ellerimle koydum dosyaya...

-hakim : bir yanlışınız olmasın,başka bir dosyaya başka
sanık için koymuş olamazmısınız...

-avukat : hayır efendim kesinlikle bu dosyaya ve bu sanı-
ğın nüfus kaydını bizzat kendi ellerimle ben taktım.

bu sırada sanık elini kaldırdı ve söz istedi.
-hakim : avukatın var.sana söz hakkı vereceğim sonra...

-hakim : avukat bey al dosyaya kendin bak...

bu sırada benim sorumluluğum altında ki dosyanın içinde
evrakın olmaması beni ilgilendiriyor,suçlu ben sayılırım
ben o an kendimi çok büyük suçlu gibi gördüm,ister istemez
insan öyle sanıyor,(ama allah (cc) nasip etmesin o ana kadar
en küçük bir kötü anlamda bir suç işlemedim) hislerimle,

-nihat : hakim bey izin verirsen ben bakayım.

dosyayı aldım baktım nüfus kaydı aradığım için başka kayıt
lara bakmıyordum.kayıt yoktu dosyada

sanık yine söz istedi
-hakim : söz vermedi...ve devamla sizler dışarı çıkın
dosyayı inceleyelim.

dosya incelendikten sonra sanık ve avukatı içeri alındı.
-sanık : efendim söz istiyorum...

-hakim : söyle ne söyleyeceksen...

-sanık : efendim ben Türk vatandaşı değilim benim nüfus
kaydım yok ki...

-hakim : dosyayı yetkisizlikle ağır ceza mahkemesine
gönderilmesine karar verdi ( sanığın işlemiş olduğu suçu
gereği )

-nihat : hakim bey ben kendimi ne kadar suçlu hissettim
biliyormusunuz, memuriyet hayatımda böyle bir şeyle ilk
olarak karşılaşıyorum.

-hakim : biz seni tanıyoruz,dürüstlüğünü ve titizliğini



( böyle insan çıkınca meslektaşlarının ismini lekeliyor)