'' De Ki Dayan!..''

28 Kasım
'' De ki DayaN!..''

kedere gömülmüşüm bu akşam,
matem rengindedir hava ,
her zerresinde daha bir içine çekersin,soluk soluga...
şair en umulmadık isyanlarında...

Sebepsiz bir sorgu,
belki asla anlayamadıgın bir duygu...
belki baglılık ya da bagımlılık...
Gidememek!
Çivilenip kalmak oldugun yerde!
boyun egmek alkışlara,
fidan direnemez mi kışlara ?
Ziyan oluyor aldıgın her nefes,gömülüyorsun
gün geçtikçe batağa!..

Doğruluk kalmamış her bir söz olmuş yalan..
var git sen istediğine inan..
gideceksin bakakalacak ardından,
hadi seveni geçtik yok mu sayan?
Biçare , acıması yoksa hayatın;
yardım et sonra söyle ''Dayan''...

sınırsız düşlerin olmuş kabus;
yaşamak korku dolu bir rüya,
kim ne dese kanacaksın,yeter İnan!
çekil artık geriye ;
bu savaştan!..
Söyle kim kaldı sana ağlayan,
senin için yaş akıtan!?
Şimdi gülmek yavan,
Hadi söyle çekinme ,
De ki bana ''Sıla Dayan!...''