'' Gidiyorum!'' -hüzün Kalemi!

18 Ocak
'' Gidiyorum ''
orda olmak vardı şimdi,
tam yanında,
sol tarafında oturmak...
başımı yaslamak omzuna,
saklamak sonra döktüğüm göz yaşlarını...
gözlerinde kaybolmak vardı şimdi...
aldırmadan zamana;
takmadan hiçbirşeyi...

yine içime içime akıyor yaşlar,
yanaklarımdan değil, yüreğimden süzülerek ,
kafa tutuyor kilometrelere...

yanımda duruyor, hemen elimin altında bir şişe,
her yudumda biraz daha kanatıyor içimi,
endişe kaplıyor gelecegi,
içtikçe ağlatıyor geçmişi!...
çıkmak istiyorum kutudan,
ve bir özgürlük çırpınışı ararken kalbim,
sende buluyorum yine kendimi...
içime işlerken mem u zin,
kapanıveriyor gözlerim!..
Gidiyorum...

Koşar adım kanıveriyor zaman bana,
döndükçe dünya daha bir anlar oluyorum dizelerimi;
her defasında daha bir çapraza düşürdükçe beni,
içimdeki benliği..
bendeki senliği...
daha bir aldırmazlaşıyorum hayata..

tadı damagımda kalıyor nefes alışlarımın,
gözümü her kapatışımda görürken o geceyi,
ve hiç anlatamıyorken sana,ona,buna...
daha bir yaralanır oluyorum zamanla!

Gidiyorum!
selamını alamadan havadaki martının,
merhaba diyemeden,pazarlara,
sevgimin gerçeküstülüğünü anlatamadan onlara..
evet gidiyorum...
inanılmasa da!..

belki ayaklarımla değil,
sözlerimde...
uçarken değil ama,
dört nala gözlerimde!...
Gidiyorum;
hiçkimseye,
kimsesizliğime...
Gidiyorum;
belki hesapsız...Çilekeşliğime...

ve ben biliyorum gitmem gerek,
anlıyorum ziyanımı...

ve bir sabah yağarken yağmur çıkmak için yola;
söz veriyorum sana!..
selam vermeden bir martıya..
elimde yalnızca bir defter ve bir hüzün kalemi,
veda bile edemeden sana!..
istasyon insanlarına merhaba derken aklımda olacaksın ya;
işte o an ,
kızma bana!...

S.SıLa PAYLAR!!