'' Son Aşk! ''

yüreğim sessizliğini söylüyor şimdi,
bir tatlı gülüşünü bekliyor bu ruh...
anlatamıyor susuyor yürek...
kavgam diyor ;
isyanım yokluguna ..

hırçınca sendeliyorum zamanda,
çırpındıkça daha da , daha da çekiyor içine;
sesin okyanuslarda,
her dirilişimde bir ölümü kapatıp
bir yaşama bakıyorum çıkmaz sokaklarda!
yoklugun bir derin yara sarıyor bedenimi,
ürküyorum gece karanlıgı duvar sesleri!
ve cansız bedenim kalıyor geride;
ruhum yanında!

gözümü her açışında yanında,
elini her uzatışında elinin altında,
her koklayışında burnunun ucunda...
her sevişinde yüreğinle bir!
oluyorum aslında...

bir titreyişin acımasız yoklayısında,
bir umarsız aşk gülüşünün kıvılcımında,
saklıyorum seni, yüreğin tam ortasında!

ve şimdi diyorum ki ;
çıkıp karşına aylar sonra;
yüreğimi açtım , çığlıgımı yazdım,
bu çığlık ki ne katran karası gözlerimin umutsuzlugu,
ne biçare yüreğimin sancısı...
bu çığlık ;
kahverengi gözlerini göremediğim anların umarsız haykırısı,
delice seven yüreğimin aşk çırpınışı...
aylar sonra bir şiir yazıyorum sana ;
aşkımı anlasana!
Birtanem ; yüreğinle okusana!...