11 Eylül

İlk aşkın tadı
kalbime atılan ilk hançerlerin izi
başlangıcımsın 11 eylül
..
Bir derin gecenin kıvrıntılı dakikalarında
açan güneşimdin
Her eylül günü sararıp solan dallar arasında hatırlarım yok olan yüzünü
avuçlarımdan kayıp giden eylül güneşim

Vakitsizce önüme düşen umutlarımı süpürüyor çöpçüler
görüyorum onları
yeşermeyi bekleyen zavallı hayallerimi çalıyolar benden
sende görüyomusun beni yalnızlığa teslim eden eylül güneşim?

Düşen yapraklar solmadan önce mutluluktu kimileri için
Şimdi ise belkide koca bir 'Hiç'
İşte bizlerde zamanında yalancı kalpler için atış olduk
şimdi onlar bizlerin belkide en duygulu hıçkırıkları
Hadi Söylesene Öyle değilmi bu eylülümde doğmayan güneşim?

Hatırlıyomusun elele tutuşup gittiğimiz o ağaçların altında oturduğumuz yeri
hani yaprakların ahenkle dans edip yere düşüşünü seyrettiğimiz anları
bana sıkıcasına sarılıp 'istemem bir başkasını 'dediğin o yalanları?
Ben unutmadım işte o doğuş günlerimi...

Bazen sadece susup bakardık birbirimize
içim ısınırdı ansızın
arkasından patlatırdık hemen kahkahaları
sanki bir gün bitmeyecekcesine...
Söylesene kaybolan eylül güneşim nerdesin?

Şimdi bir hiç olmuş halde seni arıyorum
büyüttüğümüz fidanların yanındayım
onlar koca bir ağaç oldular biliyomusun?
yapraklarını döküyolar bu eylülde
sensiz dinliyorum o dökülürken söyledikleri türküleri eylül güneşim..

şuan nefessizim..
oturduğumuz topraklar sen kokuyolar
beni derinlere gömüyolar biliyomusun
korkmuyorum ama eylül güneşim
biliyorumki bi gün doğup aydınlatcaksın benide..karanlık düşlerimide...