23 Nisan

Yaşasın, yarın bayram,

Hem de bizim bayramımız.

Yani çocuk bayramı yarın.

23 Nisan.

Erkenden kafayı vurup yatmak lazım.

Hadi benim güzel abim, yatıp uyuyalım.

Yatıp uyuyalım ki, herkesten önce uyanalım

Ve herkesten önce varalım bayram yerine.

Ah be abi!

Yüreğim kıpır kıpır…

Bak hele bir bak!

Nasılda yerinden fırlayacakmış gibi

Atıyor kalbim.

Demek o coşkuyu ben de yaşayacağım ha?

Ben de sevineceğim öyle mi?

Uzaktan da olsa ben de göreceğim

Kahraman Mehmetçiğin uygun adım yürüyüşünü

Ve bandoların ritmini ben de duyacağım öyle mi?

Yaşasın yarın bayram, hem de bizim bayramımız,

Yani çocuk bayramı yarın.

Yarın 23 Nisan.

Ben tam dokuzuncu yaşımdayım,

Abim ise on birinden gün almış.

Gün almış amma, gün görmemiş garibim.

Neyse...

Sabah erken uyanmalıyız.

Uyanmalıyız çünkü

“Rızık sabah erken dağıtılır” derdi

Rahmetli babam…

Vay be! Sanki şimdiden görebiliyorum yarını

Ve yarın çok güzel olacak biliyorum.

Gariban anam, akşam eve dönüşümüzü

Bacılarımla kapının önünde bekleyecek.

Ve biz ellerimizde içi yiyeceklerle dolu

Poşetlerle döneceğiz biliyorum.

Çünkü yarın bayram. 

Hem de bizim bayramımız.

Yani çocuk bayramı yarın.

Yarın 23 Nisan.

Abim benden biraz daha becerikli,

Biraz daha usta sanki bu bayramlarda.

Ama ben de kendime güveniyorum.

Onun kadar usta ve onun kadar becerikli olabilirim.

Olmalıyım da…

Başarmalıyız.

Birlikte çalışmalıyız.

Kaç gündür, açlıkla savaşan midelerimize

Sıcacık bir çorba girsin diye uğraşmalıyız.

Hem de çok çok çalışmalıyız.

Herkesten çok balon satmalı

Ve herkesten çok ayakkabı boyamalıyız.

Yaşamak için para kazanmalıyız.

Kazanacağız da.

Yarın çok güzel olacak biliyorum.

Çünkü yarın bayram, hem de bizim bayramımız.

Yani çocuk bayramı yarın.

23 Nisan.

Mavi önlüklerimiz

Sembolik kıyafetlerimiz olmasa da

Yarın size de bayram,

Yarın bize de bayram,

Yarın…

Herkese kutlu olsun.