40'ımda

Ben 40 'ımda  tanıdım  kendimi. 

Meğer  ne çok değer vermişim  değmenlere.

Hiç düşünmeden  harcamışım yüreğimi. 

Yalın ayak koşmuşum değer diye.

Hep benden gitmiş, ben bitmişim. 

Tüketmişim kendimi farkına  varmadan. 

Ben 40 'ımda öğrendim sevilmeyi.

Her koşulda elimi bırakmayan, 

Yüzüm gülsün diye çırpınan bir yüreğe çarptı yüreğim. 

Yanındayım diye her gün şükreden,

 Pamuk yürekli bir adamda gördüm gerçek sevgiyi.

Önce ben değil , biz diyebilen ,

Iki kişilik koca bir dünya yaratan.

Ben 40 ' ımda öğrendim hayatı. 

Emekle inşa ediyorum çevremi. 

Artniyete,menfaate kapalı dost kapım. 

Düştükçe daha güçlü kalkıyorum. 

Ayağıma takılan dikenler yakmıyor canımı. 

Ben 40 'ımda öğrendim yeniden doğmayı. 

Her gecenin ardı sabahmış.

Doğan her günde umut varmış. 

Yaşamak için binlerce sebep varmış. 

Çünkü gerçekten sevmek varmış, sevilmek varmış...