70'li Yıllarda Köyüm Kadını
Dostlar bizim köyde annelik zordu
Çile çeke çeke geçip gittiler
Hiç işleri bitmez vardı ha vardı
Gün yüzü görmeden göçüp gittiler.
Garipler sürmedi dünyada sefa
Kocalardan zaten görmedi vefa
Ölünceye kadar çektiler cefa
Rahata ermeden göçüp gittiler.
Tahrası elinde urgan belinde
Düşerdi yollara seher vaktinde
Durmadan çalışıp durdu her yerde
Huzura varmadan göçüp gittiler.
Gündüz çalışır akşam geç yatardı
Azık için gece ekmek yapardı
Kimse uyanmadan soba yakardı
Kimseyi yormadan göçüp gittiler.
Ladin dallarındandı süpürgesi
Ağaçtan bir tekneydi makinesi
Yaşam boyu sürdü bitmez çilesi
Bir sefa sürmeden göçüp gittiler.
Eşiyle beraber her yere koştu
Çocukları için çağlayıp coştu
Nice zorlukları yılmadan aştı
Kimseyi kırmadan göçüp gittiler.
Ağır yük ondaydı yok ona durmak
Bedeni bilmezdi sanki yorulmak
Köyümün kadını budur işte bak
Şöyle oturmadan göçüp gittiler.
Bütün geçmiş annelerimize Allah rahmet eylesin mekanları cennet olsun Rabbim merhametiyle muamele etsin inşallah.
Çok güzel bir şiir olmuş hocam. Allah, anne kıymeti bilenlerden eylesin bizleri.