Ab-ı Çınar

Ben bu şehrin ortasındaki çınarım...
Ne sevdalara,
Ne yalanlara tanık oldum gölgem ile...
Susuz, iklimsiz...
Çınara döndüm.

Ben bahtsızlığın ortasındaki bir çınarım...
Ne körlere
Ne kölelere tanık oldum dallarım ile...
Yapraksız, meyvesiz
Ağaca döndüm.

Kaldı dedim, kaldım köhne Ab ile
Sefil zihinlere,
Serkeş düşüncelere yar oldum...
Gölgesiz, Güneşsiz
Oduna Döndüm.

Ateş oldum, kül oldum kor ile
Ayyaş heriflere,
Keş itlere alev oldum...
Köksüz, Gövdesiz
Toprağa döndüm.