Abdullah Yüce'ye İthafen

Oturup kalmışım sessiz öylece
Yakamoz yoksunu yine Marmara
Anılar istilada bu gece
Gözlerim dalıyor çok uzaklara

Eskilerden söylüyor Abdullah Yüce
Taş bir plak dönüyor gramofonda
Hüzün yağıyor sanki şehrime
Sesi yayılırken bütün sokağa

Acılar azalır mı gün eskiyince?
Yokluğunda ıssız geniş veranda
Birkaç ateş böceği, boş bir iskemle
Daha çok var ilk ışıklara.

mart/09 İstanbul

Abdullah Yüce Kimdir:
04.Aralık.1920 yılında İstanbul Eyüp Sultan'da doğdu. Annesi Sultan Hanım babası Hafız İsa Efendi'dir. Çocukluğu meşakkat ve fakirlik içinde Eyüp Sultan'da geçti. Reşadiye 36. ve 37. ilkokullarında okudu. Tahsilini ortaokuldan terk etmek mecburiyetinde kaldı. 18 yaşında sanat hayatına başladı. 1942 yılında askere gitti 4 yıl askerlik yaptı. İlk mûsıkî çalışmalarını Ali Rıza Bey'le yaptı. Bu yıllarda ilk şarkısı olan "Bu Ne Sevgi Ah Bu Ne Istırab"ı besteledi. 1946 yılında Fındıklı Salı Pazarı'nda sahne hayatına atıldı. Daha sonra 1949 yılında ilk plak çalışmasını yaptı. 50'ye yakın taş plak doldurdu. Sanat hayatı boyunca Sadettin KAYNAK Selahattin PINAR Kemanî Hacı Maksut Kadri Şençalar, İsmail Şençalar hocası udî Edip Ereten ve Ali Rıza Bey
gibi üstatlardan feyiz aldı. 3 arkadaş "Kara Sevda" ve "Hicran Yarası" gibi çeşitli sinema film çalışmaları yaptı. Evli ve 2 çocuk babası olan Abdullah yüce 1995 yılının Aralık ayında vefat etti.

Birçok eser bırakan ustanın başlıca eserlerinden bazıları şöyledir.
--------------------------------------------------------------------------------
Bu ne sevgi ah
Yine bugün dertli gönlüm
Yaşamak mümkün mü?
Hiç mi gülmeyecek
Söyle bana doktor
Sendem ayrı günlerim
Yollar niçin bitmiyor
Kader ki gülmez yüze
İntizar
Öldüğümde
Bir sigara iç oğlan