Acemi
Kalbim;
bir haritanın kırık kenarında
yer beğenir gibi sustum,
bilmeden seni çizdim,
sen bir şehir, ben kör bir yolcu.
Hislerim;
şaşkın bir dize,
kendi gölgesinde tökezler,
aşkın, içimde taze bir sürgün,
dalında senin adın kanar.
Sevdiğim;
heyecan, elimde bir çiçek,
nereye dokunsam aydınlık,
gözlerim ah, gözlerim
camlarında hangi rüzgârı gördü,
sorsan da anlatamam.
Turgay Kurtuluş
Duyguların içtenliği ve metaforların gücüyle okuyucunun ruhuna dokunan bir şiir olmuş. Özellikle 'Sen bir şehir, ben kör bir yolcu' benzetmesi kaybolmuşluk hissini müthiş anlatıyor. kaleminize sağlık.Selamlar