Acemi Bahçıvan

Bir gül yetiştirecektim.
Yalnız ben bilecektim.
Yalnız ben sevecektim.

Kalbimin toprağına diktim onu.
Ruhumun güneşiyle ısıttım.
Kirpiğimle çapaladım.
Gözlerimle suladım.
Derken;
Birçok diken bürüdü,
Gövdesini gülümün.
Ruhumu kanattı
al
dır
ma
dım.

...

Ve neden sonra,
Bir gonca patlak verdi figanımla.
El sürmedim incinmesin.
Gözlerimle sevdim uzaktan.

Bir sam yeli esti vefasız.
Gonca boynunu büktü.
Kurudu yaprakları gülümün.

Rengini göremedim.
Kokusunu duyamadım.
Bir gül yetiştirecektim.

Be
ce
re
me
dim.