Acemi Bir Rüyadır Sahiplenişlerim

Avucumda sen
Şeffaf süngülerin ağırlığından kaçıyoruz
Pupa yelken...
Bir martı sürüsü peşimizde,
Çığlık çığlığa...
Saklanıyoruz
Korku değmemiş
Sapkın gençliğimize...
O gençlik ki
Ne söylemlere gebeydi
Kaç kere kırıldı direnci
Kaç kere tökezledi
Kaç kere yenik düştü,
Ama esaret bilmedi...
(Öyle mi?)

Karabulut gibi üstümüze çöktü,
İhanet bandrollü ağır yük gemisi...
Öyle büyük ki gölgesi
Duyduğum heyecanla sıkıyorum avucumu...
Canın yanıyor biraz
Biraz da bunalıyorsun...
Yine de sessiz bekliyorsun
Parmaklarımın hürriyetini...
O hürriyet ki
Kaç kere bitirdi seni
Kaç kere parçaladı
Kaç kere yıktırdı köprüleri
Ama hep maviyi sevdi...
(Sevdi mi?)

Avucumda sen
Ruhumuzda adsız ilkyazlar
Denizatlarının diyarına gidiyoruz...
O ilkyazlar ki hiç dinmedi
O ilkyazlar ki hep yenilendi
O ilkyazlar ki hep bizimdi...
(Bizim miydi?)

Sınırsız, soluksuz, olmazsız
Dönüşeceğiz birazdan,
Birazdan denizatı olacağız sevgili...
Sen turkuaz mavi ben turuncu
En albenili halimizle gururlu
Gaile değmemiş diplerin
Mercan kayalıklarında soluklanacağız
Akıntıları sevmeyeceğiz biz
Uğramayacağız kıyalara
Arsız bir avcının ağlarından kaçacağız
Doludizgin,
Kurutulup düşler kurulmayacak üzerimizden...

Az kaldı,
Çok az kaldı
Dayan sevgili...

Kayıp suların
Mayınlı ihtiyarlığından kaçıyoruz şimdi
O kaçışlar ki terk-i seyirdi;
Nice istasyonların, limanların, terminallerin
Bekleme salonlarında,
Kaybetti suret bildiklerini...
O kaçışlar ki çalıntı vakitti;
Nice salgınlardan, tufanlardan, savaşlardan
Kurtardı düşlerini...
(Aslını yaşayabildi mi?)

Ter kan damlıyor gözlerime
Uyanıyorum...
Avucumda tırnak sancılarım
Çınar ağacının gölge senfonisinde salınıyorum
Yok, yanlışın var gece
O ve ben...
Biz...
Denizatı oluyorduk
(Oluyor muyduk?)

Rüyalarım bile acemi
Yoksa ben;
Fazla mı sahiplenmişim seni?