Acı

O küçük hikayeler büyüdü
büyüdükçe birer hayat oldu hepsi
zaman o toz pembeyi kızıla çevirdi
bizim oralarda sahneye gerek yok
hayat zaten bir tiyatro
korktuğunda yerine geçecek bir dublör yok
şaşırdığında bulacağın bir suflör de yok
acı hep bizle ayrılmaz hiç
sevdiklerimizden ayrılırken bir bir
acı hep bizle ayrılmaz hiç
böyle bir coğrafya işte oralar
yağmurun bol bereketin az olduğu
kalplerin taş olup donduğu
ben daha seveni görmedim hiç
aşkı tatmak mı o da nedir
evlenip yüzünü görmediğin biriyle iç
temiz hava soğuk su yeşillik
orda bir köy var uzakta
gitmek istemediğim hiç
kan gözyaşı ayrılık her yer pislik
ve acı...
siz bilmezsiniz acıyı
çok katlı binaların az kalpli insanları...