Acı

Hafızamda dilim dilim
- Paramparça
Beynimde nevrotik fırtınalar.
Yürekte dil yarası
Benliğimin yok oluşuna
Neden olan travmalar.

Odamın duvarına asılı,
Cansız, yaldız çerçeveli resim.
Ve resmin;
Boş bakışlarındaki
Hüzünlendiren gizem.

Bir anne yavrusunu,
Sonsuzluğa yolcu ederken.
Nedeni henüz yanıt bulamayan,
Bu zoraki yolculuktaki hüzün.
Ve arkasından yakılan ağıt.
Gözlerinden süzülen,
Iki damla kanlı yaş.

Uykusuz gecenin sabahında
Güneş ışınlarını bile
Algılamadan yoksun uyuşuk hücreler.
Ve kendini dahi;
Tanıyamamanın verdigi sıkıntılardaki sır.

Yüreğin, göğüs kafesini yırtarcasına,
Çırpınışnda ki çaresizlikler.
Her çırpınış;
Bedenin coğrafyasında
yarattığı deprem sarsıntılarının
Gezindiği, ulaşabildiği her uzvunda;
Ne yaralar açar,
Ne fırtınalar, patlamalar yaratır.
Anlayabiliyor musun?
Hissedebiliyor musun gülüm?
Tanımlamaya yeter mi?
Sadece ÜÇ harften oluşan
Bir kelime.
Anlatabilir mi bütün bunları ha? ...

Yıldızları topladım gökyüzünden.
Serpiştirdim acının üstüne.
-Bir yıldız hafızam,
-Bir yıldız yüreğim,
-Bir yıldız anaların göz yaşlarına,
-Bir yıldız uyuşuk hücrelere.
Bir yıldız da deprem sarsıntılarına.
Ay ışığı ısmarladım tüm gönüllere.

Vurun acının üzerine bir balyoz.
Dizginleyin yıldızlarla,
Çözün buzlarını ay ışığı ile.
-Yaşanır hayat,
-Yaşanır sevgi kadar.
Yaşanır mutluluk kadar da ACI...

(Haziran 2001 Berlin)