Acı Buruk Bir Özlem Var Yüreğimde

Yıldızlar doğuyor gecelerimin matemine
Dizlerime koyup başımı,duvarda ki,resmine
bakıyor,
Tek bir kelime etmeden,suslara gem vuruyorum !...
Pespembe hayallerim din,şimdi ise bir sen yoksun.
Alıp götür/dün;senli olan ne varsa !...
Gönlünü alıp gelemedin,gönül mabet'ime.
Sana ne diyeyim gönül senin gönlün...

Aşkın bencesi,baştan söyleyeyim saklambaç gibi.
Neyleyim hasretim belki b/aşka baharlara,
çiçek açarız?
Ben senden çok mu şey istedim gülüm?
Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırdın beni !...
Bundan sonra kendimden başkası olmayacak,
Bir feryattır içimdeki,hislerimi anlatacak kadar,
Yalnızlık öğretir hayatın çıkmaz sokaklarını,

S/anma ki,senden hatıra kalmaz can kırıkları.
Kalemim den sitemler dökülür.
Bir daha asla sevmeyeceğim !...
Çaresiz boynum bükülür.
Ah ile vah ile, bitti tükendi ömür.
Yine gözlerim doldu,yokluğuna, şiir yazarken.
Bir uçurumun kenarındayım,sigaramın son,
dumanını çekerken...
Bir bavul dolusu düş kırıklıkları,
siyah kirpiklerim de sallanırken...

Azrail'im oldun sen,toprağım olup
üstümü örtme !...
Hani tüm mutluluklar bizimdi?
Yeminimiz ahtımız vardı,ayrılık hesap da yoktu?
Kendim ettim kendim buldum,mutluluk benim için bir,
hayal oldu !...
Söyle kim,kimim var, yaralarımı saracak?
Unut beni vefa/sızım,artık hiç bir şeyin,
tadı tuzu olmayacak !...

(Balım Sultan).