Acı Çekti Dalaylama
virgüller yaralı ....noktalar kan içinde...güz kambur
bir olamazı kabullendi gün
yaşlandı aşk
buyrukları hiç lendi sonra Olimposun
yayını kırdı sürgün duygular,
tanrı Şiva'nın
seğirdi gözleri tapınak taşlarının
mührü eridi ,
artlardan bakan bir hükmün
kırıldı tanrı dağlarının,
sıkılmış avuç içleri
kurudu su yataklarının,
nakışlı taşları
soldu düş kuranın yeşili
toprağın yedi kat dibi ağladı
acı çekti Dalaylama...
ve o günden sonra şehre hiç yağmur yağmadı
kıtlık dedi sonra,
gökyüzüne yaslanan gök tanrı
kırk landı kırk ikindilerin,
koyu bulutları
küllendi ateşe tapan,
iki çıkmazın nefesi
üç kitabın dualarını serpti şehre,
tütsülü ayinlerin kısık sesi
bir acı öldü
bir günah
bir mübah
sırra kademdi,
eski denizlerin zamana tüneyen
kanatlı kuşları
dün hiç ağarmadı
soldu aşk
acı çekti Dalaylama
ve o günden sonra şehre hiç yağmur yağmadı
Ağustos 2013/Suadiye
ve o günden sonra şehre hiç yağmur yağmadı
Yağmursuz şiir...
Güzel...
Saygımla...
E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taşıyan kız... )
Alışıktır toprak suya hasret kalmaya Su ise bir düşe Düş acıya Ve acı hüküm giymeye alışıktır.
Yağmur inat eder, her yan kuraklık olur '' kıtlık gelir sonra, gökyüzüne yaslanan gök tanrı'' bir gün kızar ve kırka böler damlayı işte o vakit hiç dinmez yağmur. Ne toprakta yağmur eksilir ne de yüreklerde aşk ki aşk umut demektir.
Acıyı çeker toprak şair...
Tebriklerim kalsın...