Acı Geldi Dağılın

Gideceğim dedi kadın,hafifliği sever çünkü.
Aldı çantasını.
İlki şey arasından hep bir tanesini seçer adamla kadın.
Kararlar almak zorunda kalmayanların hali de acı,ha bire ardına bakan gözden kal demek ister.
Her zaman bir taraf gider,gelir yoktur hayatta.
Bir ağacın gölgesinde otururken başlar aşk,
Gizlice kesişir ışıklar,kırılma noktası kalpler olur aşk falan filan..
Aşk'ın kitabının cildi kısacası yapraklardır.
Aşikar olan,itiraf etmekte zorlanılacak kesim vardır hep seni seviyorum gibi,basit bir cümleyi telafuz bile etmekten kaçınır iki taraf..
Doğal seyrine bırakır kimisi,kimiside oyuncak olarak takılır aşk'a.
Dostoyevski gibi hiçbir şey ve bu,göründüğü gibi değil'i hatırlatır insana.
Şu da var insanları severim,severim ama sayıları pek fazla olmaz,
Şiddet içeren sevgileride terk edebilirim,birini bir yatak odasında,birini bir pastanede,birini bilmem nerede?
Hiç zorluk çekmem,hatta bir sevgili seçip oynaya,oynaya onu harcarım.
Şimdi benim için dünyanın en iyi insanından da nefret ettirebilirim.
Çünkü bir insan bana biraz yaklaştı mı,kişiliği özgürlüğümü engeller ve ne olduğunu bilmediklerim birşeyleri zedeler zannederim..
Bazı cümlelerin altını da çizmeye gerek yoktur,
Aşk vardır,şarkı vardır,para,pul vardır..
Ama hiçbirinde insan yoktur.
Açık olmak gerekirse,insan niyetlerini açık tuttukça kaybeder.
Bunu inanarak söylüyorum ben.
Endişe dolu zihnimdeki aşk bunları yeşertti bana !
Küçük bir çocuğum ben,yazdım işte ilk kelimeleri okuyorum yavaş yavaş
Aşk,Sevgi,Yalan,Düzenbaz..
Söylediğim her cümlede yüzyıllardır tekrar ediliyor,
Benimde söyleyeceklerim var !
Fakat söyler söylemez buharlaşır gözlerinin altında,
Şiirlerin göğsüne yaslayıp oku,değeri yok zaten de.
Üstelik iyelik ekleriyle de yaşamaya başlamaktan kurtulursun..
Bakarsın yolun Beyrut yada bir ağlama duvarına düşer Kudüs'te
Ben kendime söz veriyordum,Yaparım,bozarım...
Bozarım..
Özümde iyi olmak var,birde aşık olmak ..
Aşk benim için paradır,basit birkaç yazı gibi aşk işte..
Sevmelerde öyle,
insanların en iyi bildikleri şeyden biraz yorum yapıyorum ama kusura bakmayın,
Güneş solda yükselirken,sağda batar..
Gözündeki büyüyen ihtiza ile elli yıl da geçse senden sonra;
Aşk falan değilde,benim bozuk paralarım aklıma gelir.
Oysa gözümü dikmiştim ben çocukken,göğün yüzüne,fakat ayağım hep takıldı düştüm.
Sövmek hakkımı yine de elde bulundurabilirim,
Bana rüzgar da ne!
İyi şiirler geceleri yazılmaz,
Kağıt paralarda aşk gibi bir arada tutulmaz..
Kalabalık şeyleri örtbas etmektense,
İkimizin korkaklığını birbirine bağlayan dedikodudan aşk'tan sonra..
Parayı yemekten hoşlanırız..
Kimi kağıt parayı,kimi bozuk parayı..
Benim gibi küçük çocuklar, bozuk paraları hep büyük zannederler !


Anlamak marifet ister,küçük ayrıntılarda büyük sözler gizlidir.
Aynı olmayanlar..
Bizler kaybedenleriz .