Acı Gerçeği Öğrendim
Beş altı yaşlarında çocuğum
Gökyüzüne bakarım
gündüz güneş var
Gece bakarım
ay var,yıldız var
Bir sürü bozuk para gibi sayda say
Bahçemizde çiçekler,
güller,menekşeler
Binbir renkte daha neler neler
Bunlar nasıl meydana geldi
Ben nasıl geldim dünyaya
Merak ettim doğrusu
Bir koşu anneme vardım
Önce güneşi yıldızları,ayı
çiçekleri,gülleri,
menekşeleri sordum
Onları Allah yarattı evladım
Peki beni
Seni uzaklardan leylekler
getirdi yavrum
Evimizin bahçesine bırakmışlar
Dolaşırken ayağıma takıldın
Baktım cici bir bebeksin
Aldım seni bağrıma bastım kuzum
Bende leylek sevgisi böyle başladı
Biraz yaşça büyüdüm
Acı gerçeği öğrendim
Yalanmış meğer
Aslında Allahın izniyle
Annem ve babam beni dünyaya getirmişler
Leylekler değil
Çocukları ikna yalanlarına alet edilen
Masum leyleklere sevgim yüzbin kat arttı
Hatta kronikleşti, şu an kronik leylek severim
Ey beyaz elbiseli şirin leylekler
Dünyaya getirme masalının ucuz figuranları
Sizleri çok seviyorum
Sevda değil bu vallahi karasevda
Dünyaya getirme masalları sürdükçe
Leylek severlerin sayısı çığ gibi artacak
Fanatik bir leylek sever olarak
Ülkemin tüm leyleklerini yürekten selamlıyorum
Kandırma masallarımızın hayal kuryeleri
sizlere gül kokulu buseler gönderiyorum
Dünyaya getirme masalları sürdükçe Leylek severlerin sayısı çığ gibi artacak
nerdeeeeeeeee şimdi
bu yalana inanacak çocukmu kaldı evrende 🙂
güzel bir anlatımdı tebrikler şair.
ne acı gerçek ama
tebrik ederim