Açıkçası Annem

açıkçası annem

ağlamaktadır kirpiklerim...

ve eşgüdümlü  infazlar var yüreğimde

sere serpe...

beyazı kirlenmiş papatya yalanı hayat

 seviyor sevmiyor teranesi... 

hülyalı gözlerimi

sapına kadar şiirler bile kesmiyor annem...   

kaç evlat bıraktın arkanda

hayatın öykünmesi de cabası

ertelenen ne varsa mazlum hikayesi

mırıldandığım o şarkı bile üzmüyor artık annem...

işte şimdi örtüştü dediğim kalpler de oldu 

hiç biri unutturmadı yeşil gözlerini  inan...

şaşırdım sadece kalplerdeki sevgisizliğe

sen bize vefasızlığı öğretmedin ki annem...

özgürlüklerimi renklerimi de  sırtlayıp

defalarca kapına gelmek

çılgınca pembe resimler çizmek istedim bazı gecelerde...

henüz kanatlarını açmamış bir melek

tılsımlı bir değnek

ve aşinası olduğum  ney sesi

kalbimde deli cesareti

sebebi ziyaretim neyse ne annem...

ilk ve son arasında mahkum oldu ruhum...

oysa;

kuş olmalıydı o bulutlar

aralıksız yağmalıydı yağmur

ve bitmemeliydi toprak kokusu

..............sen .......

gitmemeliydin annem...

not;

oturmuş bir güvercin

masallar anlatıyor

bir varmış

bir yokmuş....

kanayan yaralar 

kabuk tuttu annem....