Acılara Aktım

Yüreğime dert üstüne dert katım
Hep boynu bükük ardım sıra baktım
Bağrım acıdı gözlerim ağlıyor
Hep çağlayarak acılara aktım

İçime hep çile, keder bıraktım
Ab-ı revan oldum derelere aktım
Deli miyim, mecnun muyum bilemem
Ben kafama bacı, kardeşi taktım

Kahır dolu acılarla küllendim
Esen azgın yellerle sürüklendim
Alaz, alev oldum volkana döndüm
Ben yandıkça hep içten parelendim

Kıran kırana bir zulüm karşımda
Kahır dolu keder yanı başımda
Günden güne yürek acım artıyor
Zehir-ağı ekmeğimde, aşımda

Baharım çok uzaklarda gelmiyor
Kış, kar, kıyametle yaşam olmuyor
Hayli oldu Çobanoğlu gülmüyor
Gönül bağında dallar gül vermiyor


13.11.2014
İstanbul