Acılarla Kavruldum Kaldım

dost ''kost(en)'' olduğundan beri
yıllarca düşümde s/ayıkladım

yok artık ümitsüzlüğe yol kestim
aramaya yüz tutmuş hallerim yaman
sabıra zamana gözlerim kayıyor
küsen hallerim y/aman

seni beklerken
gül bahçelerin tozundan korudum
özlemek şarabın kızılına boyarken
göz kirpiğim mahsum görüşüne kandığımdan beri
sen bana çok zalim s/oyundun

iki yüzün karasını hiç sevmez miyim?
görmek yorarken nefret uyanışları taşıdım
insanlığın yüz karası bu şehirde acılar b/astım
yüzsüzlüğüne kalan yaralarım

bu şehir karalar s/ararken
sokak varoşların yüzü güneş karası
okumuşlardan insanlığın yarası
yüzsüzlerin d/ok parası

umutları çalınan açlığa bırakılan insanlar
y/alanın dok karası
inan dost yürümek-koşmakla yoruldum
gelmek gitmekle duran bir cisim s/ayıldım

denizlerde kaybolmak ayrı
ölüm gözyaşına boğulmak ayrı sitem
inadına gülümseyebilmek zordur
onurlu ölülerimiz varken..!

bu doğanın varlık sebebi direnmek yaşamaksa
ben yaşıyorum seninle /sensiz
yağmurdan sonra toprak kokusu temiz
doğrusu özlerken dost yoruldum

of çok üşüdüm
yorgun sevmeler kadar
her seferinde karlar yağar yüreğime
solan gülmeyen sol yanım donar

acılar bile soğuk kapıda bıraktı
efkarlarım çoğaldı günbe gün
annemi hatırladım her acıyan yanım
cansız bebeğin gözleri açık kalmış

ben ondan kederliyim ufuklar yıldız s/açmıyor
güneşde doğmuyor
karanlık içinde kalemin gölgesi bile yok
yorulan kalem artık yazmıyor
denizde yüzer gibi sensizliğin karası

yorgunluğuma kalan yürek dost yarası
acılarla kavruldum k/aldım
sensizliğinle..!

04*03*12*Karataş*

* (kost)en:...almanca ücret