Acılı Sevda...

Akıl almaz yolların refakatşnde başlayan bu sürgün
Dolanarak ayaklarıma yalpalıyor hayatımı
Dur durak bilmez gidişlerimin son aldanışını yaşarken
Terk-i diyar eylemek te varmış kaderde neylersin...

Yalan değildi şafak vakti gideceğim derken büzüşen dudaklarımla
İki damla gözyaşı bırakıpta ardımda dalarken derinlere.
Yaşama sevincimi ve gülen gözlerimi de aldım bırakmıyorum
Zaten ne verdin ki acıdan kederden başka...

Değerimi bilmen için illa gitmem mi gerek?
Boynu bükü kalmayacak mısın sanki arkamdan?
Gözlerin tavana çakılmayacak mı gecelerde?
Her içkinin mezesi hayalim,
Her içinden geçen sızı ben olmayacak mıyım?
Yıldızsız gecelerden güneşsiz sabahlara uyan mayacakmısın tek başına?

Belki de aldırmayacaksın gidişime hissetmeyeceksin boşluğumu
Masandaki resmimi kaldıracak
Ve evi istediğin şekilde dizeceksin
Bembeyaz sayfa misali başlayacaksın hayata
Yeni bir sevgili bulacaksın belki kendine
Düşüncesi bile ilmek gibi dolanırken boynuma...

Tüm kıyafetlerimi kapıcıya ver giydiklerimi giyemediklerimi
Ben kokan yatağı at bensizlikten birşey kalmasın
Yalnız doğum gününde aldığım kırmızı kazağına karışma
Zihnimde hep o kazakla kaldın güzel günlerdi
Köpeğimi bırakmışsın diye duydum beni bıraktığın gibi
Yazık vallahi acıdım garibana...

Şimdi uçsuz bucaksız girdaplara gidiyorum sevgili
Ne idüğü belirsiz karanlıklara
Meğer hiç yokmuşsun yanımda anlamak güç değil
Ben hep görmek istidiğim gibi bakmışım sana
Gerçekler acıtır insanın canını derlerdi de inanmazdım...

Telafisi olmayan sözlerinin benliğimde açtığı yaraları gizlemeye çalışıyorum
Varlığında mahvoldum ben yokluğun işlermi ki varlığıma
Yalvarıp yakarma zamanı çoktan geçti
Şimdi elveda deme zamanı gözleri yatırıp ıraklara...

Beyaz kefen içinde bir tebessümle hatırla beni
Her düşüncen alev alsın kavursun beynini
Yada boşver be sevgili
Gerek yok acılı sahnelere, kıyamam
Sen devam et gülmeye, saç savur hayatı
Gönlünce yaşa (ben giderken)...