Acıma
hayatın kırbacı kızarttıkça derimi
çöktüm kamuru çıkmış deve gibi
çöllerin vadisine
sağ omzum,meleklerin lütfunda
sol tarafım şeytanın istilasında
arada kaldım
med cezirler arasında
her yerim kaktüs dolu
hasretim denizin mavisine
anladım hayat hep dikenmiş
gönül ise yardan geçmez
ama ömürden geçermiş
aşk virane etti beni
acıma sakın halime
her yanım yamalı
ne dikiş tutar derim,ne teğel
mecnunsuz sahralardayım
bir kum fırtınası,bir tufan
alabora etti devirdi
yok ki dizlerimde derman
bu çarkın dişlisinde,bata çıka gidiyorum
bir somun ekmek,bir damla su
bir de..
Allah kahretsin ki
herşeye rağmen seni hala seviyorum
yüzüme hüzün vurdu
güneşler sana doğdu
varlık içide sen yüzerken
sefalet beni boğdu
üstüme yüklendi elem
ayaklandı özlem
hep üstüme yürüdü
parmağı kesen,kırık kalem
bana acımaya kalkma
kabaran merhametinle
vicdanını rahatlatma
acılar kanırttı yüreğimi
sadakana ihtiyacım yok
verme zamandan çaldığın
arta kalan bir kaç saniyeni
sönüyorum artık
çünkü kandilimin yağı bitti
ben sevmştim bir yiğidi
nağmert çıktı
ben çöllerde kavruluyorum
saman yığınına sarıldı,sarı umutlarım
yıkıldı benimde sevdalarım
alıştım acılara
geleceğimi sanma sakın
çoktan kırıldı benimde ayaklarım
med cezirli bir şiir olmasına rağmen kararlılık üstün gelmiş.güzel bir şiir olmuş. kutlarım. saygılrımla: rr.akdora
Düşündüren akıcı güçlü bir kurgu tebrikler selamlarım😙
düşündürü ve içten..tebrık edıyorum sevtap hanım