Acımak

İstisnadır acımak şehrimde.
Sevmekte öyle.
Sokakta yasayan bir köpeğe acımak,
ne güzel sey.
Umutlu şey; yarınlar için.
Artık kimsesiz değil Karabaş.
Ve yürüyebiliyor Boncuk.
Sevmek.
Sevmek ne güzel şey.
Ne güzel şey;
Bir tanesiyle bile olsa ilgilenmek...

Tam o esnada acından ölüyordu sokakta Ahmet
Ahmet suçluydu.
Çünkü;
O sokak çocuğuydu...
Yağarken bardaktan boşalırcasına rahmet,
kimsenin kılı kıpırdamadı ölürken Ahmet...