Acınası Aşk

küskündüm rüyalara hayellere
söz geçiremiyorum bedenime
hiç kimseyle barışık değildim
nefret ediyorum göz yaşlarımdan

rüzgarı yakalayamaz oldum
aşkı nasıl yakalardım bilemiyordum
gözümün önünden geçerken
ben hiçbirşey yapamıyorum
hepsinden nefret ediyorum

korkularım büyük ve hüzünlü
tutamadığım sözleri alıp götürdü
yanlızlığımla ve küskünlüğümle
başbaşa kaldım bu hayata

öğle bir yanlızlıkkı acı içinde kıvranıyorum
bu hayat herşeye değermi
sevmek suçmu kabulüm
ama zülme gerek neden

yeni bir dünya olsa
orada olmak isterdim
orada ne kibir ne yalan nede hüzün olurdu
seni sevmek bu kadar zormu hayatım
bu dünyayı gitmemin sebebi sendin