Acini Yaşat Bana

Sen uzak şehirlerin
Soğuk deniz kıyısında oturup ta
Sıcak sıcak bakanımdın
Adın neyse ne
Hiç düşünmedim sonunu
Sevmekten başka hiçbir şey
Düşünmedim.

Sen melankoli aşkımın
Krizantem çiçeğiydin
Sevmek yetmiyordu bana
Vurgundum
Sevecendin, içtendin
Herkes üşürdü ben seni düşünürdüm
Üşümezdim.

Her şeyin başlangıcıydı gözlerin
Masalımsı yolculuklara
Sihirli dünyalara sürükledi
Güzelim gözlerin
Nice masallar bitti
Başladı gözlerinde
Gözümü kırpmadan dinledim
Uyumadım.

Mutluyduk
Düzenini kurmuştuk dünyanın
Ki! Tercih sebebimdi
Suskunluğun
Keskin bir acıydı
Son yaşattığın

Kalktın gittin.

Şimdi öznenin dışa vurumu
Yıkım
Ne olacak bu adamın durumu
Bunalım
Hiçbir zaman dışa yansıtmadığım
Şiddetimle vuruyorum
Tapılacak bir anıt gibi
Duruyorum
Acıya, aşka ve sana.

Suskunluk dönemindeyim
Söylemlerimi biriktiriyorum
İster şiir, ister hatıra
İster istiare yaparak
İhanet sıfatını yazıyorum.
Sevilen nesnenin aşk ilişkisi dışında
Adam gibi acını yaşat bana.

18.02.2004 / İzmir