Acının Şairi

alevsiz, çığlıksız bir yangın var içimde
söyle, söylemese de yanmaz mı insan

susamaz mı böylesine gizli bir çölün içinde
gördüğü her seraba koşmaz mı gücü yettiğince

ve her aldanıştan sonra kederli gözleriyle
yeni bir serap aramaz mı insan

gözyaşı kadar sessiz adımlarıyla
ateşte yürür gibi yürür de kumlar üstünde

nereye baksa düş'ten bir deniz gördüğünde
titreyen dizlerinin üstüne çöküp de

acının şairi gibi, son gününü yaşarmış gibi
son duasını edermiş gibi inlemez mi

en içli kelimeleriyle alev alev susmaz mı insan
ölümün soğuk yüzüne baktığında

ecel kadar kaçınılmaz aşkı görüyorsa
nereye giderse gitsin mahkum düşmez mi insan

bir zerre iken tüm kainatın sahibini seviyorsa
ve onu asla umudunu yitirmeden

kör gözleriyle arıyorsa
gurbet içinde gurbet yaşamaz mı insan...

16.09.12