Acının Son Faslı

Şarkılarda eskimişliğini topladım
Eski aşklarıma ağlayarak
Geride ne bıraktığımı bilmeden
Adressiz şafaklarda yol alıyorum
Serseri yıkılmışlığım hala umut...

Sen, ey rüzgârı dudağından öpen is
Yeminlerim büyüyen çivilere gizlenmiş
Öfkem tarifsiz kederle tutuşmuş
Kangren yarınların düşünde koşarak güneşe
Biriktirdiğimiz kırılgan yağmurlarla
Mektuplara saklıyorum şimdi senin vedanı...

İncinmişim, kırılmışım, sevmişim
Ah, seni severek avuçlarken ömrümü
Yaşamak ne garip, yorgun bir kuş sesiyle uyanırken
Dalımda yeşilim kırılmaya yüz tutmuş
Ve eskimişliğimi toplarken şarkılarda
Eski aşklarıma ağlayarak
Sana ölüyorum...

Ve son faslı dökülüyor şaraptan acının
Yüzümü unuttuğum yerde
Yüzünü giyiyorum...