Acıya Güllerini Sardım

ne yarım kalan aşkın
nede tamamına eser kalmadan
çalan çan sesi bizimdi
ferman yazan padişahın

bak
kolum uzun ellerim kısa
sana ulaşılmıyorsa bu bezirgah saltanatında
sen bir gülerken adımı at

önce seyret gökyüzünü
endamın var mı yok mu
bak
sonra denizde yüzen ol
bir kerede olsada dalgalarla yüzleş
kulaç atmayı öğrenirsin
yol uzunsa nehirin akışı hızlı akar

bu şehirde
köpek sesi müzik sesine karışırsa
ya karanlık var
yada uğursuzluğun suları durulmuyor

git yavrum yolun acık olsun
acılarına hüzün sürmesin
gülsün gönüller
ciğerpare yürekler y/anarken
acıtan gönlüm hep sende k/aldı

bekleyen güne karışır duygular
nehirden denizlere akarız
eseriz poyrazlara s/allanırız
ateşin gülüşlerine y/anarız

feryadımızla akarız sellere
sabırla
yürekler acısı sevdaya dönüşür
günler şen ola gönüller sultan

sevdan daha büyümeden
sen gidersen el olur
umuda yol kalmayınca
yüreğim soğur baharınla
fırtınalar kopar ateş savrulur

acıya güller sardım
gönül çicekleri şen ola...
diyarımda bayram olur

bu şehirde sokaklara kalırsan
yürürken kaldırımlı yollar uzar gider
acıya günleri sardım
sabaha...

24*12*11* Karataş