Acıya Tutkun

Rabbim kalbe nakşetmiş, işlemiş duyguları,
Çıkarmaya yeter mi, azgın nehrin suları?

Bazen mutluluk katar, bazen yakar kavurur,
İnsan nefes aldıkça, duygu orada durur.

Altın tepside gelir, ilk aşkın ilk kahvesi,
Acıdır kahve tadı, altın olsa da tepsi.

Acıyadır tutsaklık, aslında aşka değil,
Gururu at kenara, eğilebildikçe eğil!

Duygu okyanusunda, sevgi arar durursun,
Kaybettiklerine bak, belki orda bulursun.

Kalp susar, dil susar da gözler göğe dikilir.
Yorgun beden acının şiddetiyle irkilir.

Ey aşk! Sen baharda kal, ben yemişim ayazı,
Yürek acıya tutkun, kazıyabilirsen kazı.