Acıyı B/al Eyledik Hasret Kokan Dağlarım

''.cebimde beş kuruşum yok baharım kışa döndü sevgiliden hiç haberim yok...''m.g.

Şimdi ayaktayım
seni düşünürken yollarında yürür bedenim
şimdi uçup gelesim var kuşlara t/aş çıkarır

ya ölüm gelse ruhum kalır sende
o da çok üzecek s/anırım
oysa ne güzellikler ne hayaller kurduk yarina dair
sen yoksun
sen varsin
neye yarar ki yaşamadan ölmekse....

yaşarken görmemekte varsa sevdayı sevgiyi
satarım ben be diyesim geldi
ya
gözlerine bakmadan umutsuz yaşamak
işte bu insanı yakan bir bilmece

*yaşarken ölümü yaşamak gibi bir şey!

bilsen ki
çok zor bir bilmece
seni severken
yada çözerken yollarım cennet bahçesi

bazende umudu kılan kanadı kırık bir güvercin oluyorum
ve sonrası bilmece arkası başlar asıl sevmek zorda kaldığın dost düşman gibi

ve başlar yeniden
bedenime ağrılar sarar sol yanım derbeder
gönlüm beterin beteri kırılgan

içimde haykırışımla kaldım sana
susamışça çöl yorgunu sevdama b/ağlarken
kendime geliyorum susarak
tekrar sil baştan kederli yollara dalıp uzaklara
bazende mezara gidip geliyorum onca acıya bal sürmek kalıyor

şimdi tam sabahım körü
birazdan tan vakti sen aklıma geliyorsun
üşüyorum
tüm bedenimle seni görmek geldi içimde
hasretinle sarmaş dolaş yürüdüm umuda yalnızlığın ensesi k/alın

uzak iklimin havası başkadır ruhumla yaşarken
şimdi her cümle için bir alemin seyrine kalışında
seni düşünür giderim uçup giden yalnızlıkları

her sözün bir karşılığı olmalı ki
tümceler eksik kalıyor sana hasret varken
seni severken
yine gönlüm hoş değil sevgili..!

acıyı bal eyledik hasret kokan dağlarım

22*04*13*Karataş*