Aciz Ihtiyar

Bırak kalsın sinende cam kırığı düşlerin
Ben böyle kederimle inan ki bahtiyârım
Yüreğimi yakmasın zamansız gülüşlerin
Görüyorsun yaşlanmış acîz bir ihtiyârım

Git uğraşma benimle gençlik fırsatın varken
Yaşa zevk-i sefayı hüzün sana ağyârken
Benim şu mağrur halim ayan beyan izharken
El âlemin diline ar olur itibârım

Ateş düştü gönlüme sevmedim desem yalan
Söz geçmedi bir türlü dinlemiyor ki ferman
Sevdamız bahtsız gülüm yazık ki geçti zaman
Aşkına bağlandıkça dinmiyor âh u zârım

Sayende arttı çilem semâvâta ulaştı
Sus pus oldu yüreğim hicrânıyla dolaştı
Esrarlı gözlerine gönlüm nerden bulaştı
Çaresizlik içinde boğuldu intizârım

Özlemin ateşiyle yandıkça yandı bağır
Umutsuzca yerleşti acılar ağır ağır
Dilini lâl etsen de, sözüme olsan sağır
Sevgindir şu alemde ebedi iftihârım

Sevgi aşkın temeli seven yüreğe haktır
Bazen mutluluk olur çoğu zaman helaktır
Bu yasak aşkın sonu çaresi yok firaktır
Geriye acı kalır bitmeyen yadigârım

Bîzar değilim senden anla artık nazlı can
Sevgin huzurdur bana etmem feryâd u figân
Aşkın ecelse eğer getir bir yağlı urgan
Elinden gelsin ölüm hayattır intihârım

Bırak kalsın sinende cam kırığı düşlerin
Gönlünde yaşadıkça inan ki bahtiyârım
Yüreğimi yakıyor pervasız gülüşlerin
Yılların eskittiği bir gârîp ihtiyârım
Ömrünü yele vermiş derbeder bir Mimar'ım