Acizlik Buydu

Yemek yerken düşündümde
Boğazıma takılan lokmalar
Nasıl giriyordu haberim olmadan
Yağlı lokmaları nasıl çekiyordum
Sömürüyordum hazırca
Hazırcı...
Oysa lokmalardan habersizdim
Ağzımdaki tattı tek bildiğim
Gerisini kontrol edemezdim
Acizlik buydu
Bir yeme işlevini bile yapamıyordum kendimce
E o halde kime ne üstünlüğüm vardı
Hepsini teker teker yiyince
Ve de karnımı şişirince
Ağırlığını hissederdim bazen
Kendini düşündürürdü bana
OOO ammada yemişim haa
Dedirtirdi
Ağzımda bir tat kalırdı, su içince giderdi
Tadı tuzu kalmazdı nimetlerin
Acizlik buydu
Yemenin bile bana ait olmadığıydı
Yiyip içmek hoştu
Karın şişirmek te hoştu
Ama böbürlenmek biraz boştu
Kendimi bildim bu düşünceye erince
Haddimi dizginledim sırrı keşfedince
Biraz düşünüp mütalaa edince
Şükreyledim verilmişlerime.