Ada Öyküsüne Yakamoz

“belki de ellerimizle çözdük palamarları iskeleden
suçu fırtınalara attık..”


I
dönümsüz korkularda
açıldık isimsiz adalarına öykülerin
ve sevgiye kucak açar gibi
- bu karanlık sularda -
kucak açtık yeni fırtınalara.

II
ruhlarımızda
sakin bir deniz özlemi.
diner bir gün fırtınalar demiştin
demiştin di ‘ mi?

III
gözlerde, yaşanan bir gece öncesi
bin yıllık masallar
ve bu masalların
binlerce yıl ötesi(nde bir ada var)

IV
yüzer-gezer adalarında yaşayan
korkacakları değil
- ama kaçacak bir şeyleri olan -
karada vurulup
suda boğulamayan
o güzelim insanlar..
her kılıktan
her ırktan
ve tiksinen
farklılıklardan..

V
kaçtıkları şeylere
isim koymayan
ama algılayan
ve bundan kaygılanmayan
isimsiz insanlar..
bir şeyler yok oldukça
belki bir gün
bir gün belki
bir isimleri olacak..

VI
ve “ siz “ leri - nedense -
bir türlü anlayamayan
- küçük sandal, iki kürek –
beyin ve yürek insanlar..
belki bir gün adalarında
evet, bir gün etraflarında
- ama mutlaka –
sudan başka bir şeyleri de olacak..

VII
bir çiçek rengi gözlerinde
umulan gelecek ellerinde
çılgınca doğurgan umutlarında
- bir öpücük izi gibi –
- ama mutlaka –
olacak..
yok eden şeyler
ve yok edenler
bu gönül gönülelikte
yok olacak
- bir gün mutlaka –

VIII
tut nabzını bu sancıların bu acıların
ve anlamaya çalış
- yeter ki anlamaya çalış -
paylaşımını
karıncaların..

IX
bak o zaman
bak peş peşe
ne dünyalar doğacak..

ya doğacak
ya kuzgun leşe..