Ada Vapuru

Mis gibi,İstanbul havası,
Çekiyorum içime,sonsuzca,
Şu parlak güneşin sarısı,
Yakıyor benzimi,hayasızca.

Yaklaşıyor bizim,ada vapuru,
İskele kalabalık,tıklım tıklım,
Şu denizin,huzur veren yolu,
Sensizim,eksik bir yanım.

Biniyorum sonunda,oturuyorum,
Eşsizlikler ortasında,tek başıma,
Anlamsız,parçalı bulutluyum,
Yardım edin,kalbimdeki savaşıma.

Gidiyoruz,huzura,iç hesaplaşmaya
Seyrediyorum,insanları,denizi,
Sanırım,korkuyordum kalmaya,
Hep hatırlarım yine de,hala seni.

Cam kenarında birisi var,solgun
Bir sürü insandan,farklı birisi,
Sana benziyor,biraz gergin,
Sanki giden,ruhunun gemisi.

Çok güzel,masum,çok doğal,
Dedim ya sana benziyor,
Sanki,ruhumda bir hayal,
Sadece gözleri,beni götürüyor.

Başka bir köşeye bakıyorum,
İşte buda,seni andırıyor,
Oyun oynuyor,bana gözlerim,
Ada vapuru,her saniye seni yaşatıyor.

Dayanamıyorum,herkes aynı sen,
Delirip,çılgınca koşuşturuyorum,
Hazır değilim hala sana,ben,
Bilinçsizce,engin maviye bakıyorum.

Kimse durduramıyor beni,
Atıyorum kendimi,serin kollarına,
İşliyorsun ruhuma,görüyorum seni,
Ölüm değil bu,eşsiz bir kavuşma.