Ada'dan Dönüş

Her Ada'dan dönüşümde
Buruk , anlatılmaz bir hüzün dolar içime,
Öyle bir çöker , öyle bir oturur ki yüreğime,
Düğümlenir boğazım
Yumruk yumruk olur yutkunamam.
Vapurun ,denizi uyandırmak istemezmiş gibi , sessizce yarıştığı dalgaların yakamozu , içimi biraz daha burkar,
Dalar giderim çocukluğuma yeniden .
Dalgaların köpüklerine dalınca
Gene ' balıklar çamaşır yıkıyor' diye mırıldanırım içimden.
Aklıma gelir birinci mevki ikinci mevki yerler , o elimizde sakladığımız biletler,
Hani birinci mevki ya ,
Yok yok ikinci mevki,
Ya yanlış yere oturmuşsam...
İşte Ada vapurları böyle geçer gider aklımdan.
Ya asker bindiyse vapura
Ya vatani görev şerefine erişmiş gençler varsa ,
İşte o zaman başka bir can gelir
Vapurun sirenine
Öyle bir düüüüüüüüdt duyarki Adalılar ,
Herkes , orada olan , olmayan
Hayırlı tezkereler diler,yolcu eder Ada' nın delikanlılarını.
Ya gelinle damat geliyorsa,
Kaptan el sallar ,
Coşkuyla karşılar, davet eder kaptan köşküne.
Gelin kaptan olmuştur dümenin başında
Bu defa siren öyle bir keyifle , öyle bir coşkuyla seslenir ki ,
Dalgalar bile bir başka köpürürür
Deniz bir başka mavi olur.
Sonra aniden bir ses:
'Taze çay , taze tost isteyen var mı?
Hemen abime tavşan kanı bir çay'
Dönerim gerçek dünyaya
Ama daha da hüzünlü daha da buruk.
Ben hep böyle olurum Ada dönüşü vapur yolculuklarımda.
Eskiye gider tekrar dönerim yaşadığım zamana.
Bilmem...
Belki ondan belki bundan
Ama hiç değişmez
Hüzünlenirim ,sessiz derinden
Yüreğimden çığlık atarcasına.
Aynur Ateş Aydın 2018