Adalet Mülkün Temelidir

Dert eklendi yüreğe, söndü ocaklar başta
Gözyaşlarımız dinmez, yaralı Soma yasta
Bedenler kömür oldu, madenciler naaşta
Hesap kaldı mahşere, ağıtlar susmaz arşta
Yazacak ne kaldı ki, köreldi kalem yazmaz
Analar feryat eder, buna yürek dayanmaz...


Madencinin tek derdi, helalinden ekmekti
Verdiği mücadele, alın teri emekti
Asgari verilen aş, tencerede yemekti
Buna da şükür deyip, Allah'a hamd demekti
Tek kaşıkla verdiler, tek kepçeyle aldılar
Kul hakkı yemediler, ne güzel de sardılar...


Ezildi hep fukara, isyan eden kaldı boş
Haksızlığı kabullen, kalma geri sende koş
Hak hukuk var diyenler, yanımızda başıboş
''Adalet mülkün temelidir'' nede güzel hoş
Kalmadı bak tasamız, devlet zeval görmesin
Kimin hakkı kalmış ki, kimse boşa sövmesin...


Adalet bu dediler, yaralara tuz ektiler
Suçluları buldular, bak hesaba çektiler
Kapanır artık yara, gündeme su serptiler
Duvar bile ördüler, suçu örtbas ettiler
Sıkıntı giderildi, gözyaşları silindi
Sarıldı kara kefen, onlar şehit bilindi...

19.05 2014