Adamım

Adamım,
Hadi be gözü yaşlım 
sen sar beni beyaz kefenime
Belki yakışır giyemediğim 
Beyaz gelinlik gibi 
Sır olur yasamışlarıma
gecenin şavkına karışıp örter acılarımı

artık yatır beni Ceviz kaplamalı tabutuma
ve sonra götür 
ölümün açık kapıları kapanmadan
beni anlayan yere

işte şimdi şu an
bir ufak buseyle yaz
Mezar taşıma çilelerimi 
At imzanı gözlerinin ateşiyle 
Kadınımdın diye 

Durma Adamım, ağla sen
Ruhuma Fatiha olsun hıçkırıkların
Haykırışların yedi düvende duyulsun
Anlarsın belki 
Terk edilmenin acımasız olduğunu 

Son kez istiyorum senden
Durma sök al hançeri düşlerimden 
Ört kanlı ellerinle yüzümü 
ğazeller saklasın tüm bednimi
ğörünmesin artık sahte isyanların

Belki
kardelen filizleri sarar bedenimi
Belki özlem çeker yüreğim
Allah bilir belki kök salmam öte yana
Bakarsın bir ilk bahar sabahı yeşeririm Avuçlarında 
Bembeyaz olur yüreğin 
Yeniden doğuşumu Işık sanarsın vuslat yolunda
Tutarsın ellerimden 
Götürür'sün karanlığa tekrar sönmeden 
Aydınlansın diye umutların yarınlarda 

Hadi gitme vakti geldi artık
Çabuk ört üstümü 
Üşümeye başladı cansız bedenim
son kez öpsemde seni
ağlayan Gözlerinden. 
Ne fayda 
Çok geç Adamım çok geç
Asla affetmeyeceğim seni 
Affetmeyeceğim Adamım 
İnan çok geç
Çünkü ben Öldüm Adamım, yokum artık