Adı Ayşe

elde edilmesi imkansız olana diye başlıyan şiirler okunurdu ogünlerde
birde kahramanı ayşe olan ahmet günbay yıldız romanları,,
iyi niyet satan bir simitçiden çalmış olmalıydı gülümsemesini,
ve bu kadar tatlı olmasının tek faili küçükken yediği kestane şekerleri..

adı ayşe olmalıydı eminim,ama romandaki ayşe kadar güleryüzlü değildi
laf aramızda onun gözleri ölüm kokardı,
20 sinde evlenmiş olmalıydı,bir avuç özgürlüğe satmıştı umutlarını...
23 ünde tanıdıgımda,elinde küçük bir bebek yüzünde sahte bir gülüş vardı,
laf aramızda onun gözleri yalan kokardı

oysa anlamalıydı farklı oldugunu,haykırmalıydı herkese,,
adı ayşe olmalıydı ,ama onun kadar cesur değildi..
laf aramızda onun gözleri çaresizlik bakardı.
boşanmış diye duydum çok sonra ,tek başına kalmış,
gözleri ağlamaktan kıpkırmızı ,rüyalara dalarmış