Adı Bana Aşk

Hayat yüreğime emanet
Çiy sığınağı hokkam
Özüme yoldaş yalnızlığım...

Eylemleşirim kabına taşkın
Peşinde dolanırım hayallerin
Buz sabahına hüzün eker gözyaşım
Cürümüm kadar doğarım ölüme.

Kaçışlarına al çağırma
Yakınlarında yok ettin haykıranı
Dil yakar adın.

Aynı gökyüzüne ayarız geceleri
Esrarın ulaşır sol yanıma
Sevsem de uzak ayrılığı
Üşüyorum
Sadece ama fakat lakin var.

Soluksuz kurguladığım şiirde
Kopardın öznelerken özlemi
Özümden ır akar.

Keşmekeş can suyu bağladım bağına
İzine düştüm sen sızılı ırmakların
Yol kenarlarına yazıldı adımlarım
Gök kubbede hale zar
Işıtır karanlığı bozgun
Gölge borçlanır beden
Kara yazgı üzre zaman dar.

Söz dilşah eyler beni
Gülşah kokusu meşk
Köz üşüyen külüne şehla

Sensizlik sefil
Parfüm kokusu sarmış sokakları
Islak dudaklı yosma melcesinde
Bakir hikâyelerin borcu ödenir
Sahte hazlarda vakitli vakitsiz.

Dirhemle satıyorum
Sensizliğe tescilli umutlarımı
Ütopyası bozuk toprağın üzerinde şehir
Hani sıksan diyorum karanlığını
İnsan fışkıracak
Yol açılacak mahşere
Teraziye vurulacak binlerce yıl günahın.

Korkum sarılır cana
Usuma isyan
Suskuma sır feryadın!