Adı Değerliye

Bir salkım teşekkür borcum var sana
Buyur fakat sorma bağın yerini
Kitledim gönlüme bağı da bağbanı da
Kopsun fırtınalar, sen ektikçe meltemleri

Bağ talansa ne fayda, gönül köşkü sapasağlam
Sağlam lakin burası boş be güzelim
Yine de tökezleyip düştüm şuracıkta
Çıkmadı gönlümün çivisi, saçının teline takıldım

Güven bana, kendimden daha fazla
Evvel kötüydüm, korkutacak kadar iblisi bile
Ama sonra güneşi söndüren saçlarının parıltısı
Gösterdi firdevsi ve sana gıpta eden hurileri

Yeniden yazıyorum ilk defa ne'den sonra
Unutmadım neydi ama dedim ya sorma
Bin şükür ki yaşamışım sessiz sedasız
Akan yıllar vardırdı beni senin limanına

Öyle değerli ki o limanın adı
Bu gözlere de zaten o yakışırdı
Bir kristal taşınmaz at boynunda belki
Harun'un sırtıdır dayanmaya en emanetli