Adı Sevgi Olsun

Sahilde yaslı ve yaşlı çınar olmalıydı,
Gövdesinin üzerine yıllar öncesinden bugüne dek
Aşkların kalpler içine çizili olduğu...
Gri bulutlar arasında güneş, turuncuyu eline alıp
Sağa sola çalmalıydı ,
Ve... dalgalar,
Günün ağırlığını yüklenip sahildeki çakıl taşlarına
Hafifçe viyolonsel notalarla dokunmalıydı..
En inceden...
Usulca...
Yaslanmalıydım çınara sırtımca
Kaçamak bakışlarla baktığım dallarından,
Küçük yapraklar inmeliydi omzuma...
Kucağıma...
Yere...
Onları izlemeliydim...
Bir karınca geçmeliydi hemen battaniyemin üzerinden
Alelacele omuzladığı yük ile...
Onu görmeli serçe parmağımla itelemeliydim
Hadi koş evine diye...
Sonra ...
Sonra ilk damla düşmeliydi sessizce pınarlarımdan ...
Yağmur mu yağıyor diye şaşırmalıydım bakmalıydım göğe..
Unutmalıydım gözlerimdeki bulutları...
Unutmalıydım ve yağmalıydım...
Yağmalıydım...

Yağmurlarım almalı idi küskünlüğümü,
Yeşile kavuşma heyecanı ile gözlerimden.
Ilık bir rüzgar dokunmalıydı saçlarıma
Fısıldamalıydı onun sesinden bir kaç küçük sevgi mısrası ,
Güneş akşamı işaret etmeli
Gömmeli maviye kendini,
Son yakısını vurmalı kalbime
Sonra bir el ,elime değmeli idi
Çevirip bakışlarımı görmeliydim beni ben edecek gözleri ,
Kaybolmalı içinde kalmalıydım derinlerinde
Sıcacık güneşin güne batış resmi geçit'in de ,
Sevgiye selamsı kalmalıydım
Sonra sevmeliydim, sevmeliydim
İki bedenin tekliğinde sevilmeliydim ,
Sevilmeliydim ,
Yüreğim damlamalıydı omuzlarından kalbine ve
Saçlarım gizlemeliydi
Buklelerine yosun kokusu sinerken,
Unutmalıydım kendimi tekilliklerden çıkıp
Köşelerde unuttuğum ve unutulmuşluğumla
Yeniden ben olmalıydım, ağını toplamış giden balıkçılar
Selam söylemeliydi portremize,
Yakamozlar güneşi örtmeliydi sessizce ve gerilerden notalar dökülmeliydi sahile...
Çaresizliğime döktüğüm gözyaşlarından
Filizler doğrulmalıydı, küçük yapraklar sarmalıydı ümitleri,
Menekşeleri kıskandıran
Bir akşam sefası açmalıydı gülümsemelerimizde...
Unutmalıydım sevilmemişliğimi, unutmalıydım...
Unutmalıydım geçmişimi,

Sonra beyaz kanatlı yelkenliye atıp bedenlerimizi
Bırakıp tüm düş kırıklarını sahile kaçmalıydık
Ne sallansın bir el veda telaşında
Nede bakan olsun kıskanma havasında
Denizin kokusu sinmeliydi sevincin üzerine
Kolları ile sarmalıydı korkaklığımı ,
Titrerse titresin bedenim denizin gece ayazında
Ben onun yanında özlemlerimin sıcağını bırakmışken ruhumu ,
Nefesin karışmalı iç solumalarına,
Sonra sarılmalıydık yelkenlerimizin gölgesinde birbirimize,
Gökyüzüne bakmalıydık ,
Yıldız gülümsemelerini alıp,alıp
Düşürmeliydik dudaklarımıza
Nefeslerimizle karıştırarak kanmalıydık
Kanmalıydık...
Zamanında suskunluğa ve acıya mühürlenmiş dudaklardan,
Mutluluk nazarları dökülmeliydi,
Aynı notayı ve aynı sözleri sessizliklerde
Çınlayan sarhoşluğumuzda gözlerimizden akıtmalıydık
Aşk bilmezlere, ay ışığının gelgitlerinde karanlığa
Eğilmiş yaşlı çınara, sessizce, gülümseyerek
Bizi yazmalıydık tüm yeşilliğiyle...

Martı çığlıkları ile yırtılan sessizliğimiz
Yeni bir hayatı müjdelemeliydi yanaştığımız kıyıya doğru giderken
Daha bir aceleci
Daha bir pupa yelken olmalıydı kalp atışlarımız ,
Ayaklarımızı düşürdüğümüz ilk anda kumsala,
Bizden önce vurmalıydı aşk karaya ,
Herşeyden ve herkezden uzak kendi dünyamızda
Sade bir hayata başlamalıydık ,
Ne adımız ad,nede yaşadığımız hayat
Sadece o an olmalıydı her gün aynı seçilmiş
Sevgimizdeki nakarat