Adı Yok

Adı Yok..
Bir isyan değil zaten,
Birikti ömrümün solan yaprakları..
Yürek yorgunu bir sonbahar ..
Solmuş bir hüznün dalından kopmuş
Umut tohumları her biri..

Yalnızlık estiriyor rüzgarlarını ..
Bazen sert..
Bazen Usul usul ..
Her seferinde bir umut dökülüyor dibime ..
Telafi etsem ..
Nafile ..

Ahh yüreğim, hıçkırma artık ..
Dökme yapraklarını ..
Güneşi gör tepende seni ısıtan ..
Kucak aç bir şiirin yokluğunda ..

Ah dilim,
Duan olsun Baharların gelmesi..
Umut et, özlemle gelecek olanı..
Kapat gözlerini ve hisset.
Sahip çık kendine..

Gölgesinde kalma dallarının ..
Sabret gönlüm,
Dökme Yapraklarını ..
Yoksa...

Yıkılırsın,
Doğduğun Topraklara..