Adı Yok Sevmelerin

En çok

Uykuda uyanırım ölüme
Çobansız gözlerimdir hayat
Kuytuları kanatsız limanlarım

Pusuda üşür hiç yanım
Yerde yapraklar savaştan
Tırnakları kesilmiş yaşamlar

Unuttuğum iklimler
Bir de çözüldüğüm bulutlar
Yabancıyım gelip gidenlere
Yüzüm hüzün ellerim sürgün

Adı yok sevmelerin
Toprak kadar delik cebim
Belki su kadar kimsesizliğim

Dilimde soğuk şiirler
Tenimde yaralı rüzgar
Terin tuzu kadar hasretim

Çiğdemler uyanmadan
Sarılar öksüz boyanmadan
Siyah çığlık susamalı sunaktan

En çok

Ölünce doğarım uykudan
Limitsiz sözlerimdir hayat
Gökyüzü kanatlı sevişlerim