Adım Adım

Orduevi'nden bir otobüs kalkar
onbir otobüs
yüzbir taksi
bakarım
klarnetçi döktürür inceden inceye
bakarım
bir kadının dudakları dudaklarımdadır
alev alev yanarım
atar oltasını
takılırım
o meze yer ötede
bakarım
bir genç kızın halet-i ruhiyesinde
yalanlar
doğrular içinde
aşk yatar
bakarım
kel kafalı kalender bir adam ağlamada
için için
sessiz
ıslak ıslak
bakarım
fırın televizyon yatak yorgan
öyle bir acı
öyle bir yemek ki
yemeden içmeden
bakarım
öyle bir hayat ki yırtılır dokuz gömlek
ölüm sol kol üzerinde
sağımda şeytan
başımda duman
gök mavi mi
ot yeşil mi diye
bakarım
dünya denen şu mekanı
anlamaya çalışarak
sade nefes alarak
bakarım
bakarım görürüm
görürüm bakamam
bakarım beni göremezler
çünkü ben bir gölgeyim
maddesiz
ruhsuz
sonra
suçlu benim
en büyük suçlu .ezevenk
bir çift terlik
bir siyah kalem
bir halı
ortada büzüşmüş bir kedi
Duman kemik yer
Duman neşeli bugünlerde
kilitlendi kapılar
pencereler
açılmamacasına
yolumuz belli bizim
bütün tanrıların laneti üzerimize
gazaplar benim
merhamet sizin
günahlar benim
sevaplar sizin
ve dünya sizin olsun
ben sizden değilim nasılsa
hepinize eyvallah


1 Eylül 1994