Adım... Adım Yok Benim?

Adım yas benim.
Yüreğimden bir kurşun sıkılmış yarınlara
Susar, ağlar, sessiz, yoksun bir sitemdeyim...
Belki bir esintinin kuytusunda sinerim soluğa
Belki bir bulutun ucundan damlarım çatlak bir toprağa
Belki bilinmez bir masalın başkahramanı olurum umutsuzca...

Adım kış benim.
İnceden bir kar tanesinin dilsiz düşlerinde
Saklanmış bir karabulutum.
Bırakırım tek tek tanelerimi toprağa...
Beyazlığın ardına gizlenmiş siyahlarım susar.
Dipsiz, bilinmez, uslanmaz, yorgun sitemlerimde
Yoğrulurum sessizce.

Adım düş benim.
Sayfalar dolusu yazarım ahdımı,
Kara bir kalemin yumuşak teninde.
Belki silinir geleceğe
Belki yeniden yazılır sihirle
Belki beklilerin dilinde
İnanmaz, bağlanmaz, sorulmaz sitemlerimi saklarım.

Adım yok benim...
Adsız, yolsuz, susuz, dilsiz, şiirsiz bir gezegenim...