Adım Deniz

ey dar sokaklar, caddeler,
komplocu mahaller;
kendi kumunu ihbar etmiş sahiller;
ey, korkusundan
sinesine çekilmiş şehirler!
titrek kollarınızda saklayın beni...

biraz gece olsun arka fonunuzda,
biraz sis.
çünkü ardımda onlarca ajan,
tonlarca polis...

adım: Deniz

kutsal koridorlardan ruhumu çaldım,
izinsiz.
doğduğumda popoma vurulan
şaplaktan kaçtım...
vukuatlı, kayıtsız, kaçak oldum;
bedenim kimliksiz;
nüfus sayımlarında belirsiz kaldım...

o yüzden;
çok büyük bir okyanus bulun bana,
karanlığı eşsiz,
ya da yeter,
şöyle bol tuzlu kekremsi bir deniz.

adım: Deniz

kuytuda kalmış
ne kadar yol varsa dehliz,
daldım içlerine, kayboldum.
benden saklanan cepleri buldum,
karıştırdım,
hayat bundan habersiz...

benim sokaklarım çarpık çurpuk,
asaletsiz!
yıkılsınlar üzerime, öleyim kendim.
kimse gelip almasın ruhumu,
ben öderim zahmetsiz,
borcumu kendime öderim,
namım sizde kalsın

adım: Deniz...